Septemberpoeten heter Gudmund Simonsen!
Vi gratulerer poeten så mye med seieren, som er hans første og dermed skaffet ham et intervju i Klassekampen, i tillegg til at vinnerdiktet og juryens kommentar ble publisert i dagens Bokmagasinet.
Sakene er publisert på følgende lenker og er tilgjengelige for Klassekampens abonnenter, til tross for vår avtale med Klassekampen om å publisere åpent:
https://klassekampen.no/utgave/2024-11-02/hosthort
https://klassekampen.no/utgave/2024-11-02/arstidsdikt
Jeg har postet innholdet nedenfor her til glede for alle andre.
Vi gratulerer Gudmund og de andre finalistene så mye, og ser frem til å lese diktene dere alle vil skrive fremover!
For juryen,
Helge Torvund & Hilde Susan Jægtnes
HØSTHØRT
Skrive av Gudmund Simonsen
Disse bjørkebladene rasler meg
til et annet steds
fred
Juryens kommentar:
Dette diktet utmerker seg ved å makta å overføra ei augneblinkserfaring i den konkrete verda til eit språkleg uttrykk som får lesaren til å medoppleva korleis lyden av haustlauvet frå bjørka sender dikt-eget frå den skiftande og urolege verda, via assosiasjonar eller minne, til ein annan stad, der det finst fred og ro.
Diktet demonstrerer poesiens magiske evne til å oppheva grensene mellom eitt menneske si oppleving; poetens, og eit anna menneske si oppleving; lesaren. Samstundes demonstrerer dette korte og ekstremt fortetta diktet korleis presist og nøyaktig utplukka ord, skaper ein heilskap av klang, rytme og innhald, linjedeling og overgang frå raslelyd til fred, frå ein stad til ein annan, «et annet steds/fred», - på ein måte som utvider den vesle lyd-detaljen i verda til noko som famnar om både uro og fred, her og der, og nå og då. Det siste fordi ein kan tenkja seg at den hausten som er her nå, vekkjer minne og tankar om andre haustar, andre stadar. For det er nettopp dette som gjer sanseinntrykka av haustlukter av jord og lauv, regn og vind, saman med lydane hausten har, så sterke, og gir dei slik ein fylde av emosjonar og assosiasjonar. I ein haust er alle våre haustar samla i eit lysglimt i ein vassdrope, i eit lydglimt av lauv som raslar. Eit heilt liv av haustar er her samla i ni ord.
Intervju:
Årstidsdikt
av Eivind Myklebust
Månadens poet
Gudmund Simonsen
– Gratulerer som månadens poet! Det er ikkje lite! Kor og når og kvifor skriv du dikt?
Kvar månad kårar Diktkammeret det beste diktet dei har fått tilsendt. Diktet blir trykt i Bokmagasinet saman med eit intervju med poeten.
– Tusen takk! Det er veldig gledeleg! Dei fleste dikta mine har nok blitt født om morgonen, før daglydane tar til. Eg kan finne på å skrive kor det måtte være, på reiser, tog, på kafé, på pub, på ein stubbe til fjells, eller i skogen nedanfor hagen – og sjølvsagt ved stovebordet heime. Diktinga er til hjelp for meg, blant anna for å klårne kjensler, tankar og idear som oppstår. Den kan bidra til å sette ting inn i større samanhengar.
– ‘Høsthørt’ heiter diktet ditt – og det kjem godt tima til årstida. Kva kjenneteiknar hausten for deg?
– Hausten er nok den årstida eg set mest pris på. Det å trekke inn, også i seg sjølv, og dvele og reflektere over livets før, no og sidan, gjer godt, særleg når fargespekteret ute samtidig er så mangfaldig.
– Diktet fekk meg til å sende ein tanke til den angloamerikanske imagismen, men også til dei japanske haikudiktarane. Er dette tradisjonar du har noko forhold til?
– Eg kjenner til tradisjonane og prøver meg på å skrive haiku iblant, men når det gjeld akkurat `Høsthørt', tenkjer eg like gjerne at inspirasjonen kan komme frå Olav H. Hauge og Jan Erik Vold. Upåverka av diktlærar Helge Torvund er eg nok heller ikkje. Ein tidleg inspirasjon var forresten lyrikaren Arvid Hanssen. Han var frå Senja, akkurat som meg.
– Heller enn imagisme er dette kanskje ein slags auditivisme? Er det nokre lydlege tradisjonar i poesien du hentar inspirasjon frå?
– Eg kan ikkje påstå det, men eg er opptatt av lyd og speler gjerne på at lydar blir gjentatt i dikt, der eg merkar at det passar inn og forsterkar diktuttrykket.
– Skriv du fleire årstidsdikt?
– Ja, alle årstidene har inspirert meg til å skrive dikt. Som nordlending er det vanskeleg å komme utanom å skrive om sny, rokk og fokk.